The Last Supper

ภาพยนตร์ตลกร้าย The Last Supper (1995) เล่าเรื่องราวของกลุ่มคนหนุ่มสาวชาวเสรีนิยมที่อุดมคติแต่เต็มไปด้วยความคับข้องใจต่อสังคมการเมือง พวกเขาเชิญนักวิจารณ์และนักพูดฝ่ายขวามาร่วมมื้ออาหาร เพื่อตั้งใจจะพิสูจน์ความชอบธรรมของตัวเอง การตัดสินใจครั้งนั้นค่อย ๆ พาให้เหตุการณ์ดำเนินไปสู่การฆาตกรรมและการปกปิดความจริงอย่างเยือกเย็นและมีเหตุผลในความคิดของคนกลุ่มหนึ่ง

หนังใช้มุกตลกร้ายและการเสียดสีเพื่อสะท้อนความขัดแย้งทางความคิดในสังคมสมัยใหม่ ความขาว–ดำทางจริยธรรมถูกท้าทายเมื่อตัวละครพยายามให้อุดมการณ์มาช่วยนิยามความชอบธรรม ผลลัพธ์กลับเผยให้เห็นความย้อนแย้งของการใช้ความรุนแรงเพื่อเป้าหมายที่อ้างว่าเป็นคุณธรรม และความเป็นมนุษย์ที่เปราะบางเมื่อถูกข่มโดยความเชื่อสุดโต่ง

ตลอดเรื่องมีการเล่นกับความรู้สึกผิดชอบชั่วดี การสมคบคิด และการล่มสลายของอุดมคติ เมื่อแผนการเริ่มคลี่คลาย ตัวละครต้องเผชิญหน้ากับผลลัพธ์ที่ไม่อาจคาดการณ์ได้ The Last Supper จึงเป็นทั้งบทวิจารณ์ทางการเมืองและการทดลองทางจิตวิทยาที่ทำให้ผู้ชมตั้งคำถามกับเส้นแบ่งระหว่างความยุติธรรมกับความชอบธรรม และเตือนให้เห็นว่าเส้นทางแห่งความรุนแรงไม่เคยนำไปสู่การแก้ไขที่แท้จริงแม้ในนามของความถูกต้องก็ตาม