Fortepian

W krainie, w której nieokiełznana pustynia spotyka eleganckie tempo pożądania, „fortepian” tka opowieść tak nawiedzającą, jak Melody Ada gra na jej cenionym instrumencie. Wśród surowego tle dziewiętnastowiecznego Nowej Zelandii podróż Ady jest nie tylko eksploracją geograficzną, ale żarliwą eksploracją własnych pasji i pragnień.

Film osadzony przeciwko wyraźnej pięknie krajobrazu nowozelandzkiego, rozpowszechniają urzekający taniec dynamiki mocy i zakazane tęsknoty. Fortepian Ady staje się nie tylko instrumentem muzycznym, ale symbolem jej autonomii, jej głosem w świecie, który stara się go tłumić. W miarę rozwoju historii widzów wciąga się w hipnotyzującą narrację, która zaciera granice między obowiązkiem a pragnieniem, tradycją i buntem.

Z zapierającymi dech w piersiach filmami i czarującym występem Holly Hunter, „Piano” przywołuje publiczność do zanurzenia się w świecie, w którym każda nuta ma ciężar niewypowiedzianych emocji. Opowieść o miłości, tęsknoty i nieustępliwej dążeniu do wolności, to filmowe arcydzieło z pewnością uderzy w akord w sercach wszystkich, którzy odważą się słuchać.