Daphne

Daphne to intymny portret młodej kobiety próbującej odnaleźć się w nieustannym pędzie nowoczesnego życia. Pracuje w restauracji, spędza noce wśród nowych twarzy i zabawy, błyskotliwa i zabawna, zawsze w centrum towarzystwa. Na zewnątrz jest pewna siebie i nieprzenikniona, ale pod tą maską kryje się rosnące poczucie pustki i niezadowolenia.

Gdy ratuje życie sprzedawcy zaatakowanego podczas nieudanego napadu, pozornie stabilna struktura jej codzienności zaczyna pękać. Ten nagły akt odwagi wystawia na światło dzienne emocje, które dotąd starała się tłumić, i zmusza ją do skonfrontowania się z własnymi lękami. To wydarzenie staje się punktem zwrotnym, który zmienia sposób, w jaki postrzega siebie i swoje relacje.

Film podąża za bohaterką z delikatnością i uważnością, pokazując małe momenty introspekcji, niepewności i nadziei. Reżyser zrezygnował z spektakularnych gestów, stawiając na subtelną obserwację oraz autentyczne, niepozorne sceny codzienności. W efekcie powstaje poruszający, realistyczny obraz kobiety w kryzysie, które powoli otwiera się na możliwość zmiany.

Daphne to historia o odwadze, samotności i potrzebie autentyczności, opowiedziana bez patosu, za to z dużą empatią dla bohaterki. Film zostawia widza z refleksją nad tym, jak niewiele potrzeba, by pękła fasada pozorów i jak trudne, lecz konieczne, bywa stawienie czoła prawdziwemu sobie.