早春

Early Spring (1956) to stonowana, przenikliwa opowieść o młodym tokijskim pracowniku biurowym i jego żonie, których małżeństwo pogrąża się w rutynie i obojętności. W scenerii powojennego Tokio ukazano codzienność zdominowaną przez pracę, konwenanse i brak namiętności; w tej atmosferze mężczyzna nawiązuje romans, który wystawia na próbę zarówno jego relacje rodzinne, jak i własne wartości.

Film subtelnie pokazuje narastające napięcie między obowiązkiem a pragnieniem, skupiając się na drobnych gestach i niedopowiedzianych emocjach zamiast dramatycznych deklaracji. To melancholijna refleksja o samotności w tłumie, o płynnych granicach lojalności oraz o kosztach życia zgodnego z oczekiwaniami społecznymi, pozostawiająca widza z pytaniami raczej niż jedną odpowiedzią.