Eye of the Cat

Film opowiada o pozornie prostym planie: mężczyzna i jego dziewczyna zamierzają okraść posiadłość ekscentrycznej, bogatej ciotki. Jednak dom jest pełen kotów — dziesiątki futrzastych strażników, które nadają miejscu dziwaczny, niemal grobowy charakter. Największym problemem okazuje się nie alarm ani sejf, lecz lęk głównego bohatera: paniczny strach przed kotami, który z każdą chwilą staje się coraz bardziej paraliżujący.

Napięcie filmu rodzi się z konfrontacji planu z irracjonalnym lękiem i z atmosfery przesiąkniętej absurdem. Koty wchodzą tu w rolę nie tylko dekoracji, ale aktorów sceny — ich obecność determinuje ruchy postaci, odsłania ich słabości i prowokuje sytuacje, w których granica między farsą a makabrą zaciera się. Relacja pary napotyka na próby lojalności, manipulacji i frustrującego poczucia bezsilności wobec czegoś, co trudno nazwać racjonalnym zagrożeniem.

To kameralne, psychologiczne kino, które bawi się lękiem i grozą w jednym, budując atmosferę klaustrofobicznego dreszczyku i czarnego humoru. Opowieść stawia pytania o naturę strachu, chciwość i cenę, jaką płaci się za próbę wejścia w czyjeś intymne, pełne tajemnic królestwo. W efekcie widz otrzymuje nieoczywistą mieszankę suspensu i groteski, która długo pozostaje w pamięci.