Caravaggio

Derek Jarman brengt het leven van de beroemde zeventiende-eeuwse schilder Michelangelo Merisi da Caravaggio tot leven in een intense, visueel geladen film die schilderijen en werkelijkheid doet versmelten. Nigel Terry schittert als de getalenteerde maar zelfdestructieve kunstenaar, wiens verblindende beheersing van clair-obscur evenveel bewondering als verontwaardiging oproept. De film volgt zijn opkomst, zijn passie voor dramatische composities en de controverse rond zijn bijna godslasterlijke interpretaties van religieuze thema's.

De vertelling schakelt tussen scènes die de beroemde doeken lijken te reproduceren en fragmenten van Caravaggio’s turbulente persoonlijke leven: liefdes, vriendschappen en vuile zaken met de onderwereld. Jarman gebruikt minimalistische decors en puur licht-donkercontrasten om de kijker in de schilderijen zelf te trekken, waarbij sensualiteit en geweld voortdurend met elkaar wedijveren. De relaties van de kunstenaar zijn complex en ambivalent, en de film laat zien hoe zijn geniale blik vaak hand in hand gaat met zelfoverschrijdend gedrag.

Acteerwerk en beeldvoering versterken elkaar; de personages bewegen als tableaux vivants door zorgvuldig gecomponeerde scènes, geluid en muziek accentueren de dreiging en het sacrale. In plaats van een traditioneel biografisch portret is dit een poëtische, fragmentarische meditatie over schepping, zonde en verlossing, waarin de kunst het leven spiegelen wordt. Jarman durft te provoceren en zet daarmee de kijker voortdurend op scherp.

Voor wie gefascineerd is door barokke esthetiek, conflicten tussen geloof en ervaring en de grens tussen bewondering en schandaal, biedt deze film een krachtige en ongepolijste kijk op een van de grootste meesters uit de kunstgeschiedenis. Caravaggio blijft achter als een complex, ongrijpbaar figuur, gevangen in beelden die zowel verlichtend als vernietigend zijn.