Calladita

Ana arriveert net uit Colombia en werkt als huishoudster in een luxueuze villa aan de Costa Brava, waar een gezin van rijke kunsthandelaren de zomers doorbrengt. Ze werkt onophoudelijk en zonder contract, opgesloten in een belofte: aan het eind van de zomer krijgt ze behoorlijke omstandigheden — als ze maar gehoorzaam en discreet blijft. De zonovergoten façade van de kust verbergt zo een broeierige dynamiek van macht, stilzwijgen en ongelijkheid.

Calladita volgt Ana terwijl ze balanceert tussen overleven en het vasthouden aan waardigheid; kleine gebaren en onuitgesproken verlangens worden even belangrijk als de grote beslissingen. De film ontleedt de hypocrisie achter rijkdom en cultuur, en toont hoe stilte zowel bescherming als gevangenis kan zijn, totdat er een keuze gemaakt moet worden die haar lot zal bepalen.