Η Εξαφανισμένη

Πέρασαν δεκαπέντε χρόνια από τότε που μια μητέρα έχασε την τρίχρονη κόρη της και το τραύμα της την έχει καταπιεί. Έχει αποκοπεί συναισθηματικά από τον πρώην σύζυγο και τον γιο της, ζώντας σε έναν κόσμο όπου η απώλεια καθορίζει κάθε της κίνηση και σκέψη. Ο χρόνος δεν έχει γιατρεύσει το κενό· αντίθετα, έχει στερεώσει μια αδιάλλακτη μοναξιά και αδιέξοδο πόνο.

Όταν μια προβληματική νεαρή γυναίκα με θολό παρελθόν εισβάλει ξαφνικά στη ζωή της, οι παλιές ψυχικές πληγές ξανανοίγουν. Η μητέρα περνάει από τη λογική στην εμμονή, τρέφοντας την όλο και πιο παράλογη ελπίδα πως αυτή μπορεί να είναι η χαμένη της κόρη. Το παρελθόν και η πραγματικότητα συγκρούονται, και το φιλμ ζυγίζει με ευαισθησία την ανάγκη για αλήθεια απέναντι στην παρηγορητική απάτη της ελπίδας.

Η ταινία γίνεται ένα λεπτό πορτρέτο του πένθους, της ταυτότητας και της ανθρώπινης ανάγκης για επανένωση. Μέσα από τις σπασμένες σχέσεις και τις σιωπές που αρνιούνται να γιατρευτούν, αναδεικνύονται οι προσπάθειες για συμφιλίωση με το παρελθόν — ή, έστω, η ειρήνη που μπορεί να προκύψει από την αποδοχή της αλήθειας.