Μια εξαντλημένη μονογονεϊκή μητέρα πασχίζει να κρατήσει όρθια την οικογένειά της μέσα σε μια σειρά ταπεινωτικών και καταστροφικών γεγονότων — δουλειά που δεν της φτάνει, ένα άρρωστο παιδί, λογαριασμοί που συσσωρεύονται και οι μικρές καθημερινές προσβολές που γίνονται ένας ασφυκτικός βρόχος. Ένα κακό σερί περιστάσεων την ωθεί σιγά σιγά στο όριο της αντοχής, μέχρι που μια συγκλονιστική πράξη απόγνωσης εκρήγνυται και ανατρέπει την ζωή της και των γύρω της. Η ταινία καταγράφει με αμείλικτο ρεαλισμό πώς ένα μόνο «τελευταίο άχυρο» μπορεί να σπάσει την πλάστιγγα.
Με ερμηνεία διαλυτικής έντασης από την πρωταγωνίστρια, σφιχτό σενάριο και ατμοσφαιρική σκηνοθεσία, η ταινία σπρώχνει το κοινό να αναρωτηθεί για την ηθική ευθύνη της κοινωνίας απέναντι σε όσους αγωνίζονται. Η κάμερα πλησιάζει χωρίς να λυπάται, ενώ η αφήγηση διατηρεί την αγωνία και την αμφισημία — δεν προσφέρει εύκολες απαντήσεις, αλλά επιβάλλει τη συναισθηματική κατανόηση και την απαραίτητη συζήτηση για τις συνέπειες της ανελέητης επιβίωσης.