Sophia Takal

Amerika’nın en iyi korku filmi yapımcılarının bakış açısını yansıtan el kamerasıyla çekilmiş bir film. Bir grup serseri, bilinmeyen bir kişi tarafından terk edilmiş bir eve girip az bulunur bir film kasedini çalmaları için görevlendirilirler. Evi araştırırken bir ceset, eski televizyonlardan oluşmuş bir merkez ve sonsuz sayıda gizemli filmler bulurlar. Üstelik her bir video bir öncekinden daha gariptir...

Leon bir şantiye işçisidir ve bir gün başına bir iş kazası gelir ve hayatını kaybeder. Leon’un öldüğünü duyan üvey babası Mickey alelacele onu gömmek ister. Fakat annesini gerçekleri öğrenmek için bunu reddeder. Şimdi Mickey, gömemediği bir ceset, cevaplarla tatmin edemediği bir eş ve başına yıkılan borçlarla yüz yüzedir…

"Sadece güzel bir gün geçirsek olmaz mı?" der babası Sam’e. Şehirden uzaklaşıp sırt çantalarıyla dağlarda çıktıkları üç günlük gezilerinde Sam, babasıyla onun en eski arkadaşına eşlik etmektedir. Daha on yedisinde, yaşının ötesinde bir bilgeliğe sahip olan Sam gezi boyunca iki yetişkinin erkeğin sürekli çatışan egolarının arasını bulmaya çalışır. Ancak sınırların aşıldığı ve duyduğu güvenin yerle bir olduğu o noktada Sam’in hayal kırıklığı da had safhaya ulaşır. Sam sonunda ailenin "iyisi" rolünden kurtulmaya hazır mıdır? India Donaldson’ın hem Sundance’e hem de Cannes’da Yönetmenlerin On Beş Günü bölümüne seçilen bu derinlikli ilk filmi, ebeveynlik bağının koptuğu o evrensel anı yakalamak üzere aile içi güvenin, anlayışın, erkekler arası dostluğun, "yetişkinliğin" ve kuşak farkının sınırlarını mercek altına yatırıyor.