Shithouse

Üniversiteye yeni başlayan Alex, çevresindeki herkesin bu “üniversite hayatını” önceden çözmüş gibi göründüğü bir dünyada yalnız ve içe dönük bir halde dolaşıyor. Kalabalığın içinde görünmez olduğunu düşüren, arkadaş edinme konusunda çekingen ve kendini dışarıdan izleniyor gibi hisseden bir genç olarak, kampüs yaşamına yabancı kalışını derinden yaşıyor.

Her şey, kampüsteki efsanevi Shithouse partisinde bir cesaret adımı atmasıyla değişir. Gece boyunca karşılaştığı Maggie ile kurduğu beklenmedik bağ, Alex’in duvarlarını yıkmaya başlar; ilk kez dürüstçe konuşabildiği, garipliklerinin ve kırılganlığının kabul gördüğü bir insanla karşılaşır.

Film, basit bir parti gecesinin ötesine geçerek gençlik kaygılarını, aidiyet arayışını ve gerçek yakınlığın nasıl oluştuğunu incelikle işler. Klişelerin uzağında, samimi ve bazen acı dürüstlüklerle dolu diyaloglar aracılığıyla karakterlerin iç dünyaları yavaşça açığa çıkar.

Shithouse, ergenlikten yetişkinliğe geçişin karmaşasını, utangaçlıkla cesaret arasındaki ince çizgiyi ve ilk bağların bıraktığı izleri yalın bir dille anlatan, hem hüzünlü hem de umutlu bir yapım olarak izleyicide uzun süre kalıcı bir etki bırakıyor.