Bu samimi tek kişilik gösteride Mike Birbiglia, ölüm, sağlık kontrolleri ve günlük kaygılarla yüzleşirken mizahını ve içtenliğini ortaya koyuyor. Küçük anekdotlarla büyük soruları irdeliyor; tıbbi testlerin getirdiği belirsizlikleri, insanın yaşamına sızan endişeleri ve beklenmedik konfor kaynaklarını —hatta aşırı klorlanmış bir YMCA havuzunu— komik ama dokunaklı bir dille aktarıyor.
Gösteri, hem güldüren hem düşündüren bir ritme sahip; Birbiglia’nın sahne hakimiyeti izleyiciyi kişisel hikâyelerine çekiyor ve ölüm korkusu gibi evrensel temaları sıcak, ilişkilendirilebilir bir bakışla ele alıyor. Sade ama keskin gözlemler, samimi anlatım ve zaman zaman hüzünlü notalar bir araya gelerek izleyenlerde hem rahatlama hem de empati duygusu uyandırıyor.