Fani Dizeler

Terrestrial Verses (2023), modern İran’da günlük hayatın saçma ve küçük trajedilerine hicivli bir bakış atıyor. Dokuz kısa bölümden oluşan yapım, doğumdan ölüme doğru ilerleyen kaba bir zaman çizelgesi boyunca yeni doğana isim koymaktan ilkokul diplomasına, sürücü belgesinden iş başvurusuna ve bir film senaryosunun onayına kadar tanıdık bürokratik sınavları anlatıyor. Her bölüm tek bir sabit kamera açısıyla çekilmiş; sahnede yalnızca dilekçesini sunan bir kişi var, karar verici ise kadraj dışında, çifte konuşmanın ustası olarak beliriyor.

Minimalist sinematografi ve ince mizah, otoriter rejim altında yaşamanın hafif yüzünü ortaya çıkarıyor; bürokratik dilin absürdlüğü hem güldürüyor hem de düşündürüyor. Film, Orwellvari bir söylemle yapılan pazarlıklarda bireyin savunmasızlığını ve sistemin mekanik soğukluğunu gözler önüne sererken seyirciyi hem eğlendiriyor hem de sorgulatıyor.