ชายผู้เป็นนักเขียนชื่อเสียงโด่งดังในวัย 75 ปีเริ่มตระหนักว่าอายุกำลังก้าวย่างและสไตล์การเขียนที่เคยเป็นเอกลักษณ์อาจถูกมองว่าล้าสมัย ชีวิตประจำวันที่เงียบเหงาของเขากลับมีสีสันเมื่อเหล่าตัวละครจากงานเขียนปรากฏตัว—บางคนกลับมาทวงถามความรักเก่า บางคนย้ำเตือนความผิดหวัง และบางคนกระทบสะเทือนให้เขาต้องทบทวนเส้นแบ่งระหว่างเรื่องแต่งและความจริง การปะทะกันระหว่างอดีต ความทรงจำ และจินตนาการทำให้เขาต้องประเมินคุณค่าของงานที่ฝากไว้กับโลก
ภาพยนตร์นำเสนอทั้งความอ่อนโยนและความขมขื่นในคราวเดียว ผ่านบทสนทนาเรียบง่ายที่สอดแทรกอารมณ์ขันและความเศร้าลึก เป็นการสำรวจความหมายของการเป็นผู้สร้างสรรค์เมื่อเวลาพาให้ชีวิตเปลี่ยนไป และชวนให้ผู้ชมคิดถึงมรดกทางศิลปะ ความปรารถนาในการถูกเข้าใจ และการยอมรับความเปลี่ยนแปลงอย่างอ่อนโยนในช่วงบั้นปลายของชีวิต