Keith Allison

Podczas jednego z nagrań Swan zwraca uwagę na Winslowa , młodego muzycznego geniusza, twórcę kantaty inspirowanej Faustem. Wykorzystując jego naiwność i ufność, producent wykrada mu to dzieło, a kiedy Winslow usiłuje upomnieć się o swoje prawa, Swan wrabia go w przestępstwo, w wyniku czego młody muzyk zostaje skazany na dożywocie i ląduje w Sing Sing. Wkrótce potem Winslow w ramach więziennego eksperymentu zostaje pozbawiony zębów, a po ucieczce i zakradnięciu się do posiadłości Swana ulega wypadkowi, w którym jego twarz zostaje zeszpecona, a struny głosowe zniszczone. Skryty za metalową maską, zasłonięty czarną peleryną, staje się aniołem zemsty i zabija wszystkich, którzy bezprawnie wykorzystują jego muzykę – napisaną specjalnie dla Phoenix , piosenkarki, w której się kocha. Jego vendetta nie może jednak doprowadzić do szczęśliwego zakończenia, ponieważ wcześniej, zmanipulowany, zgodził się podpisać własną krwią pakt, w którym oddał swoją duszę w posiadanie Swana

Historia Orkiestry Klubu Samotnych Serc sierżanta Pieprza z miasteczka Heartland. Otóż ten zespół muzyczny w czasach I wojny światowej zasłynął tym, iż okazał się najskuteczniejszą bronią - nie dość, że zagrzewał do boju żołnierzy, to jeszcze swą grą potrafił pogodzić zwaśnione strony. Legenda mówiła, że to dzięki zasłudze cudownych instrumentów i dopóki te znajdować się będą w miasteczku, mieszkańcy żyć będą szczęśliwie - mają one bowiem moc spełniania życzeń. Po śmierci swojego dziadka, sierż. Pieprza, Billy Shears (Peter Frampton) postanawia reaktywować zespół. Wraz z przyjaciółmi (Bee Gees) po kilku koncertach zostaje zaproszony przez poważną wytwórnię do Hollywood, gdzie wszyscy wróżą im wspaniałą karierę. Tam jednak Billy szybko ulega fascynacji wielkim światem i zupełnie zapomina o pozostawionej w Heartland narzeczonej Truskaweczce Fields (Sandy Farina). Jakby tego było mało, nienawidzący wszystkich i wszystkiego Mister Mustard (Frankie Howerd) kradnie cudowne instrumenty...