Aurélien Recoing

Biography

Aurélien Recoing, utalentowany francuski aktor i dyrektor sceny, urodził się 5 maja 1958 r. W Paryżu. Pochodząc z rodziny głęboko zakorzenionej w sztuce, a jego ojciec był lalkarzem i rodzeństwem zaangażowanym w różne dziedziny twórcze, pasja Recoing do aktorstwa była pielęgnowana od najmłodszych lat.

Rozpoczynając swoją podróż aktorską w 1974 roku na Cours Florent, odzyskując swoje rzemiosło, a później kontynuował szkolenie w Quartier D'I Ivry, zanim dołączył do prestiżowej Conservatoire National Supérieur d'Ar Dramatique w Paryżu. Pod przewodnictwem uznanych mentorów, takich jak Jean-Pierre Miquel i Antoine Vitez, zanurzył się w świecie teatru, ostatecznie wystąpiając w ponad 30 sztukach, a nawet próbując swoich sił w reżyserii.

Recoying sprawił, że jego wyprawa w kinie w 1980 roku z „Exploits of a Young Don Juan”, który zaczął udaną karierę na srebrnym ekranie. Jego wszechstronność lśniła, gdy bez wysiłku przechodził między filmami sztuki, takimi jak „współczesne życie” i główne hity, takie jak „Ruby

Znany z jego dowodzącej obecności na ekranie, odzyskał zróżnicowaną gamę ról, od hazardzisty w intensywnym thrillerze „13 tzameti” po konfliktu ojca w „Blue to najcieplejszy kolor”, który zdobył prestiżowy Palme d'Or w Cannes. Jego gotowość do podjęcia niekonwencjonalnych projektów, takich jak „Sonfirive Me” Maïwenn i „13 Tzameti” Géli Babluani, dodatkowo utrwaliła swoją reputację wszechstronnego i odważnego aktora.

Oprócz swojej aktorskiej sprawności, wracając do reżyserii, odsłonięcia swojego talentu za kamerą z jego krótkometrażowym filmem „The Rifleman”, który zyskał krytykę i zdobył nagrodę dla najlepszych dramatów w 2021 roku. Obecnie pracuje nad swoim debiutanckim filmem fabularnym „Naked Hands”, w współpracy z Sensito Films Productions, pokazując swoje wielopokacycyjne umiejętności, a także filmowy film.

Aurélien Recoing, a także karierę w dziesięcioleciach i portfolio, które oferuje mieszankę komercyjnych hitów i klejnotów artystycznych. Gdy zagłębia się w nowe projekty, takie jak „Grand Ciel” i „Dorośli w pokoju”, jego poświęcenie wobec jego rzemiosła i jego zaangażowanie w opowiadanie historii zabłysły, umocniając jego status wszechstronnej i szanowanej postaci w świecie kina.