Charlie cierpi na rzadkie schorzenie wywołujące nagłe ataki paraliżu i utraty przytomności przy silnych emocjach, zwłaszcza radości. W efekcie uczy się tłumić przyjemność, stosować rytuały i dystansować się od ludzi, co wpływa na jego życie zawodowe i osobiste. Film pokazuje codzienne strategie, absurdalne zabezpieczenia i samotność człowieka, który boi się być szczęśliwy.
Gdy poznaje energiczną Francescę, uporządkowane życie Charliego zostaje wystawione na próbę — rodzi się delikatny romans pełen komizmu i wzruszeń. Reżyser umiejętnie łączy lekki humor z poważnymi refleksjami o ryzyku bliskości, akceptacji i łamaniu własnych ograniczeń. To ciepły, niebanalny obraz o miłości, odwadze i nadziei na normalność.