Shari wraca do Waszyngtonu po bolesnym rozstaniu z nadzieją, że odzyska własny głos i wróci do malowania. Miasto staje się dla niej miejscem odnowy — poznaje sąsiadów, uczestniczy w lokalnych spotkaniach przy stole i stopniowo odzyskuje odwagę, by wyrazić siebie na płótnie. Jej droga do uzdrowienia jest ciepła i pełna małych, codziennych gestów, które przypominają, że nowe początki mogą się pojawić w najmniej oczekiwanych momentach.
Punkt zwrotny nadchodzi, gdy Shari spotyka Evana, naprawiacza, który okazuje się być właścicielem galerii. Ta niespodziewana znajomość rozbudza w niej artystyczną iskrę i otwiera przed nią możliwość powrotu na scenę artystyczną — jednocześnie dając przestrzeń na rozwinięcie uczucia opartego na wzajemnym wsparciu i zaufaniu. Film jest pogodną i wzruszającą opowieścią o drugiej szansie, pasji do sztuki i sile wspólnoty, która potrafi nabić serce nową nadzieją.