Jazzy

Film opowiada o Jazzy, która balansuje na granicy między dzieciństwem a dorosłością. Gdy jej najlepsza przyjaciółka wyprowadza się z miasta, świat bohaterki wypełnia się pustką i echem wspólnych chwil — zabaw na podwórku, pierwszych tajemnic, drobnych rytuałów, które nagle tracą sens. Reżyser delikatnie ukazuje codzienne gesty i przesycone emocjami detale, tworząc intymny portret przejścia, w którym żal i czułość splatają się bez fanfar.

Wraz z upływem czasu Jazzy zaczyna odkrywać, że utrata może stać się początkiem — pierwsze decyzje podejmowane samodzielnie, nowe znajomości, małe akty odwagi, które uczą autonomii. Film to subtelna, poetycka opowieść o rozstaniach i pierwszych krokach ku niezależności, przypominająca, że dorastanie to nie tylko końce, ale też otwieranie drzwi do siebie samego.