Don't Mess with Grandma

Kiedy JT przysiada się do naprawy przeciekającego zlewu swojej babci, nie spodziewa się, że zwykła domowa usterka zamieni się w walkę o przetrwanie. Film zaczyna się od codziennej sceny – młody mężczyzna z narzędziami, uparta starsza pani i kapryśny zawór – ale szybko eskaluje, gdy do ich domu wkrada się niebezpieczeństwo. Reżyser zręcznie miesza napięcie z czarnym humorem, pokazując jak z pozoru banalna naprawa staje się pretekstem do improwizacji i nieoczekiwanych rozwiązań.

JT musi przez cały czas sprawiać wrażenie normalności, jednocześnie ukrywając przed babcią prawdę o groźbie czyhającej za drzwiami. Z mało prawdopodobnych narzędzi i szybkich pomysłów tworzy prowizoryczne pułapki, maskuje odgłosy i odgrywa role, które mają uchronić ich oboje. Sceny napięcia przeplatają się z momentami komicznymi, gdy codzienne przedmioty stają się środkami obrony, a błyskotliwość głównego bohatera wystawiona jest na próbę.

Postacie mają więcej głębi, niż sugeruje początkowa konwencja: babcia okazuje się być nie tak bezbronna, jak się wydawało, a JT dorasta w oczach widza, ucząc się odwagi i odpowiedzialności. Relacja między wnukiem a starszą panią staje się sercem opowieści, a film potrafi zaskoczyć zarówno zwrotami akcji, jak i ciepłem płynącym z rodzinnych momentów. Tempo trzyma w napięciu, a humor równoważy mroczniejsze wątki.

Don't Mess with Grandma to dynamiczna mieszanka thrillera i komedii, która bawi i trzyma w niepewności do ostatniej minuty. To opowieść o sprycie, miłości rodzinnej i tym, jak zwykłe przedmioty potrafią odmienić bieg wydarzeń. Dla widzów lubiących połączenie adrenaliny z ironicznym spojrzeniem na codzienność film będzie satysfakcjonującą rozrywką.