Staring at Strangers

Na een plotseling ontslag kruipt timmerman Sergio weg in een klerenkast en houdt zich stil totdat het meubelstuk bij zijn nieuwe eigenaar wordt afgeleverd. In plaats van zich bekend te maken blijft hij verborgen en begint hij een heimelijk bestaan tussen de spullen van een onbekend gezin. De film bouwt een beklemmende spanning op terwijl Sergio het dagelijks leven van de bewoners bespiedt, kleine rituelen observeert en langzaam een plek zoekt in een wereld waar hij geen deel meer van uitmaakt.

Staring at Strangers is een ingetogen psychologisch drama met tonen van donkere humor en ongemak: een studie van eenzaamheid, identiteit en de grens tussen kijken en behoren. De camera en de geluidsscore benadrukken het isolement en de groeiende morele ambiguïteit, terwijl de kijker steeds dichter bij de vraag komt of stille aanwezigheid troost biedt of vernietigend wordt.