Marc Maron baant zich met bijtende humor en zelfspot een weg door een moeras van vitamineverkopers, evangelische predikers en volwassen mannelijke nerds die zich als kinderen gedragen. Met scherpzinnige observaties en rauwe eerlijkheid ontleedt hij de absurditeiten van moderne geloofswaanzin, het welzijnsradicaal en mannelijk immaturiteit, terwijl hij het publiek zowel aan het lachen als aan het denken zet.
Het stuk loopt uit op een uitgelaten, smerige eindtijdfantasie waarin Maron zijn cynisme en woede samenbrengt tot een grotesk, komisch spektakel. De mix van satire, persoonlijke reflectie en scherpe commentary maakt het tot een onconventionele en onthutsende kijk op de angst en het vermaak van onze tijd.