Sorry, Baby

In Sorry, Baby volgen we de nasleep van iets dat met Agnes is gebeurd — een gebeurtenis die haar leven voorgoed verandert, terwijl de wereld om haar heen doorgaat alsof er niets aan de hand is. Familieleden, vrienden en voorbijgangers hervatten hun routines: werk, boodschappen, flauwe grapjes en ongemakkelijke stiltes. Door kleine gebaren en zwijgen ontvouwt de film langzaam hoe rouw, schuldgevoel en onbegrip zich verbergen achter dagelijkse handelingen.

Regisseur en cast schilderen een scherp portret van menselijke kleinheid en koppige ontkenning; momenten van troost worden afgewisseld met schrijnende afstand. Sorry, Baby nodigt uit tot voorzichtig kijken naar de manieren waarop we elkaar vasthouden en juist loslaten, en hoe het leven doorgaat — niet omdat iedereen het wil, maar omdat ze moeten. Het is een ingetogen, ontroerend en wrang verhaal over verlies en de breekbaarheid van verbondenheid.