Gary Bayer

Θεωρείται το καλύτερο μιούζικαλ στην ιστορία του σινεμά - η αμερικάνικη εκδοχή του "Οκτώμιση" - μαζί μετο "Καμπαρέ" και δικαίως απέσπασε τέσσερα Όσκαρ. Ένα φανταστικό αυτοβιογραφικό μιούζικαλ με βασικό ήρωα έναν χορογράφο και σκηνοθέτη τον Τζόι Γκίντεον, το alter ego του σκηνοθέτη Μπομπ Φόσι, ο οποίος υπό την σκιά του επικείμενου θανάτου του, επιδίδεται σ'έναν απολογισμό της μέχρι τώρα ζωής του, των επαγγελματικών επιτυχιών, αλλά και των προσωπικών του αποτυχιών.

Ο Νόρμαν Μπέιτς συνεχίζει να δουλεύει στο μοτέλ του και να διατηρεί το ντυμένο σκελετό που θεωρεί μητέρα του, και νιώθει πάλι την παρόρμηση να σκοτώσει. Προσλαμβάνει ένα νεαρό άντρα. Αυτός, καθώς και ένα κορίτσι που άφησε το μοναστήρι στο οποίο ζούσε, είναι οι νέοι ένοικοι του μοτέλ. Μία περίεργη δημοσιογράφος ρωτάει πολλά για το παρελθόν του Νόρμαν καθώς η αγωνία αυξάνεται. Θα καταφέρει ο Νόρμαν να κρατήσει το σκελετό της μητέρας του στη ντουλάπα για ακόμη μια φορά;

Η ζωή μιας φωτογράφου μετατρέπεται σε εφιάλτη, όταν ο φακός της, αντί να απαθανατίζει την πραγματικότητα που υπάρχει μπροστά της, της δίνει τη δυνατότητα να 'βλέπει' ανατριχιαστικές δολοφονίες.