Francis Blanche
Born:20 Ιουλίου 1921
Place of Birth:Paris, France
Died:6 Ιουλίου 1974
Known For:Acting
Biography
Ο Francis Blanche, γεννημένος François Jean Blanche στις 20 Ιουλίου 1921, ήταν ένας πολύπλευρος Γάλλος καλλιτέχνης γνωστός για τα ταλέντα του ως ηθοποιός, τραγουδιστής, χιούμορ και συγγραφέας. Αυτός αβίαστα γοητεύει το κοινό στη σκηνή, το ραδιόφωνο και σε ταινίες σε όλη τη δεκαετία του 1950 και του 1960, καθιερώνοντας τον εαυτό του ως εξέχοντα στοιχεία στον κλάδο της ψυχαγωγίας. Από μια οικογένεια με πλούσιο καλλιτεχνικό υπόβαθρο, η γενεαλογία του Blanche περιελάμβανε φημισμένους σκηνοθέτες όπως ο πατέρας του Louis Blanche και ο θείος του, ο ζωγράφος Emmanuel Blanche.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Blanche συνδέθηκε με τη διάσημη θεατρική εταιρεία Les Branquignols, με επικεφαλής τον Robert Dhéry. Μαζί, έφεραν τη ζωή αξέχαστες παραστάσεις, συμπεριλαμβανομένης της ταινίας "Ah! Les Belles Bacchantes" το 1954, όπου ο Blanche παρουσίασε την κωμωδία του μαζί με τους Dhéry, Colette Brosset και Louis de Funès. Η συνεργασία του με τον Pierre Dac γεννήθηκε ένα θρυλικό κωμικό δίδυμο, φημισμένο για τα παράλογα και ξεκαρδιστικά σκίτσα τους, κυρίως "Le Sâr Rabindranath Duval", μια σατυρική απεικόνιση ενός ψεύτικου ινδικού clairvoyant.
Πέρα από τα κωμικά του ταλέντα, ο Blanche ήταν ένας παραγωγικός συγγραφέας, τα ποιήματα, οι στίχοι για πάνω από 600 τραγούδια και η συμμετοχή σε θεατρικές παραγωγές όπως το "Tartuffe" και το "Néron". Η παρουσία του στην οθόνη ήταν εξίσου εντυπωσιακή, με αξιοσημείωτους ρόλους σε ταινίες όπως το "Babette S'en Va-T-en Guerre" (1959) παράλληλα με την Brigitte Bardot και τον Georges "Les Tontons Flingueurs" (1963)
Ένας πλοίαρχος της Σάτιρας, η κωμική ιδιοφυΐα του Blanche έλαμψε μέσα από τις παρωδίες της κλασσικής μουσικής, μεταμορφώνοντας εικονικές συνθέσεις όπως το "Die Forelle" του Schubert και η 5η Συμφωνία του Μπετόβεν σε φανταστικά και ασεβής κομμάτια που ευχαρίστησαν το κοινό με την παράλογη τους. Η δημιουργικότητά του και το πνεύμα του δεν γνώριζαν όρια, καθώς έσπρωξε ατρόμητα τα όρια του χιούμορ και της ψυχαγωγίας, αφήνοντας μόνιμο αντίκτυπο στον γαλλικό κινηματογράφο και την κωμωδία.