Edward Everett Horton

Biography

Ο Edward Everett Horton Jr., γεννημένος στις 18 Μαρτίου 1886, ήταν ένας ευέλικτος αμερικανικός ηθοποιός που άφησε μόνιμο αντίκτυπο στην ταινία, το θέατρο, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και τη φωνητική εργασία για κινούμενα κινούμενα σχέδια. Η καριέρα του ξεκίνησε το 1906, όπου παρουσίασε τα ταλέντα του στο Vaudeville και το Broadway Productions πριν μεταβεί στο Χόλιγουντ το 1919. Ο πρώτος σημαντικός ρόλος του Horton έδειξε την κωμωδία "πάρα πολύ επιχειρηματική" το 1922, αλλά ήταν η απεικόνισή του ενός ιδεαλιστικού νεαρού κλασικού συνθέτη στο "Beggar on Horseback" (1925) που πραγματικά παρουσίασε το εύρος του "Biography of a a Personty"

Μετά τη μετάβασή του στο Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, ο Χόρτον βρήκε επιτυχία σε σιωπηλές κωμωδίες για εκπαιδευτικές εικόνες στα τέλη της δεκαετίας του 1920, πριν μεταβιβάσει άψογα σε εικόνες. Γνωστή για τη διπλή λήψη του, η υπογραφή του Horton περιλάμβανε ένα γοητευτικό χαμόγελο που αργότερα θα έδινε τη θέση του σε μια ταραγμένη έκφραση, αιχμαλωτίζοντας το κοινό με το κωμικό χρονισμό και το εκφραστικό του πρόσωπο.

Καθ 'όλη τη δεκαετία του 1930, ο Χόρτον έκανε ένα όνομα για τον εαυτό του σε χαρακτηριστικά κωμωδίας, συχνά απεικονίζοντας ήπια χαρακτήρες που βρήκαν το θάρρος να διεκδικήσουν τον εαυτό τους για μια ευτυχισμένη λύση. Ενώ έλαμψε σε κορυφαίους ρόλους, ήταν το εξαιρετικό του ταλέντο ως ηθοποιός χαρακτήρα στην υποστήριξη των τμημάτων που πραγματικά στερεοποίησαν την κληρονομιά του στο Χόλιγουντ. Ορισμένες από τις πιο αξέχαστες εμφανίσεις του περιλαμβάνουν το "The Front Page" (1931), το "αρσενικό και το παλιό δαντέλα" (1944) και "είναι ένας τρελός, τρελός, τρελός, τρελός κόσμος" (1963).

Η φιλμογραφία του Horton διαθέτει μια εντυπωσιακή σειρά κλασικών ταινιών, που κυμαίνονται από ρομαντικές κωμωδίες όπως το "The Gay Divorceee" (1934) σε δράματα όπως το "Lost Horizon" (1937) και το "Holiday" (1938). Επίσης, παρουσίασε την ευελιξία του στις κωμωδίες του συνόλου όπως το "Pocketful of Miracles" (1961) και το "Cold Turkey" (1971), όπου ανακοίνωσε αποκλειστικά μέσω εκφράσεων του προσώπου, υπογραμμίζοντας την ικανότητά του να μεταφέρει τα συναισθήματα χωρίς να εκφράζει μια λέξη.

Οι συνεργασίες του με τους θρύλους του Χόλιγουντ όπως ο Fred Astaire και ο Ginger Rogers σε ταινίες όπως το "Top Hat" (1935) τείνουν την ιδιότητά του ως αγαπημένου ηθοποιού που θα μπορούσε να συμπληρώσει αβίαστα τα κορυφαία αστέρια. Ο τελικός ρόλος του Χόρτον στην "κρύα Τουρκία" (1971) υπηρέτησε ως μια οδυνηρή υπενθύμιση του μοναδικού ταλέντου και της διαρκούς κληρονομιάς του στον κόσμο της ψυχαγωγίας. Η συμβολή του Edward Everett Horton Jr. στην ασημένια οθόνη εξακολουθεί να γιορτάζεται από το κοινό παγκοσμίως, καθιστώντας τον ένα διαχρονικό εικονίδιο στη σφαίρα του κλασικού κινηματογράφου.