Daniel Day-Lewis

Biography

Θεωρείται ένας αληθινός χαμαιλέοντας της ασημένιας οθόνης, ο Daniel Day-Lewis αιχμαλωτίζει το κοινό με την απαράμιλλη αφοσίωσή του στην τέχνη του. Γεννημένος στις 29 Απριλίου 1957, αυτή η επιφανειακή καριέρα του βρετανικού-ιρλανδικού ηθοποιού κάλυψε πάνω από τέσσερις δεκαετίες, αφήνοντας ένα ανεξίτηλο σημάδι στη βιομηχανία κινηματογράφου. Με συνολικά τρία βραβεία Όσκαρ, τέσσερα βραβεία BAFTA, τρία βραβεία Guild Actors και δύο βραβεία Golden Globe κάτω από τη ζώνη του, η Day-Lewis στερεοποίησε τη θέση του ως έναν από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς στην κινηματογραφική ιστορία.

Πριν από την Gracing the Big Screen, η Day-Lewis εξόργισε τις δεξιότητές του στη σκηνή στο Εθνικό Θέατρο Νεολαίας και αργότερα στο διάσημο σχολείο θεάτρου του Bristol Old Vic. Παρά την κλασική του εκπαίδευση, έγινε γνωστός για την προσέγγιση της μεθόδου, μεταφέροντας βαθιά τους χαρακτήρες του με ακλόνητη δέσμευση και έντονη έρευνα. Διατηρώντας ένα κάλυμμα της ιδιωτικής ζωής γύρω από την προσωπική του ζωή, η Day-Lewis παρέμεινε αινιγματική, σπάνια εμφανιζόμενη στο κοινό ή χορηγώντας συνεντεύξεις.

Η μετάβαση άψογα μεταξύ θεάτρου και ταινίας, η Day-Lewis έκανε κύματα στις αρχές της δεκαετίας του 1980 με αξιοσημείωτες παραστάσεις στην Royal Shakespeare Company και αξέχαστες ρόλους σε ταινίες όπως το "My Beautiful Laundrett" (1985) και το "A Room με θέα" (1985). Το ταλέντο του έλαμψε έντονα στη σκηνή, με μια αξέχαστη απεικόνιση του Hamlet στο Εθνικό Θέατρο στο Λονδίνο, παρά μια συναισθηματική κατανομή κατά τη διάρκεια μιας παράστασης που σηματοδότησε την αναχώρησή του από τη σκηνή.

Η καριέρα του Day-Lewis έφτασε σε νέα ύψη με εικονικούς ρόλους σε ταινίες όπως το "Left Foot" (1989), "Θα υπάρξει αίμα" (2007) και "Lincoln" (2012), για το οποίο έλαβε βραβεία Όσκαρ. Η ευελιξία του παρουσιάστηκε περαιτέρω σε αναγνωρισμένες ταινίες όπως το "The Last of the Mohicans" (1992), "Η Εποχή της Αθωότητας" (1993) και οι "συμμορίες της Νέας Υόρκης" (2002), κερδίζοντας πολλαπλές υποψηφιότητες Όσκαρ σε όλη την καριέρα του.

Σε μια εκπληκτική στροφή, η Day-Lewis πήρε μια παύση από το να ενεργεί το 1997 για να ακολουθήσει ένα νέο πάθος ως μαθητευόμενος υπεύθυνος παπουτσιών στην Ιταλία, αποδεικνύοντας την τάση του για να βυθιστεί πλήρως σε διάφορες βιοτεχνίες. Παρά τη σύντομη συνταξιοδότησή του, έκανε μια θριαμβευτική επιστροφή στη δράση, μόνο για να ανακοινώσει την τελική συνταξιοδότησή του το 2017, σηματοδοτώντας το τέλος μιας εποχής στον κινηματογράφο. Η κληρονομιά του Day-Lewis ως τελικού ηθοποιού με απαράμιλλη αφοσίωση στους ρόλους του συνεχίζει να εμπνέει τους επίδοξους ερμηνευτές και τους cinephiles.